Wczoraj przed wyjściem do przedszkola mój syn nakarmił Karola. Zapytał „chcesz spać?”, po czym sam odpowiedział „tak” i położył lalkę do łóżka. Ciekawe jest dla mnie, że była to spontaniczna zabawa z bobasem a moje dziecko ma ogromne pokłady czułości względem swojej lali.

   Zdecydowanie karmienie jest ulubioną czynnością przy „dziecku” a Michał chętnie patrzy jak jedzenie znika w brzuszku Karolka. Lalka wydaje odgłosy podczas ssania, więc to wygląda bardzo realistycznie. Syn ma butelki ze znikającym mlekiem i sokiem co daje złudzenie, że lalka faktycznie napój wypiła.

  

    Wczoraj Michałek przebierał i przewijał Karolka. Zanim zapiął w pampersie rzepy, pocałował kilkakrotnie bobasa w brzuszek. Ja tak zawsze robiłam mojemu synowi, gdyż blizny na jego brzuchu wzbudzały we mnie ogromną czułość. Teraz moje dziecko opiekując się lalą okazuje jej zainteresowanie, robi to bardzo naturalnie bez żadnych moich sugestii.

  

   Fascynuje mnie patrzenie jak Michał doskonale radzi sobie z opieką nad Karolem. Teraz widzę, że cała miłość i czułość okazywana mojemu dziecku procentuje jego niezmierną wrażliwością. Michał chłonął nasze ciepło i teraz potrafi się zrewanżować tym samym. Jestem ogromnie szczęśliwa, że potrafiliśmy z Jackiem stworzyć kochającą się rodzinę, która nie tylko daje poczucie bezpieczeństwa naszemu synowi, ale też właściwie kształtuje jego psychikę.

   Zdecydowałam się na zakup lalki interaktywnej Agatki. Wydaje ona bardzo naturalne dźwięki: gaworzy, mruczy, ciągnie smoczka, śmieje się, gdy dostaje grzechotkę. Płacze kiedy jest rozbierana z pampersa. Całkiem dobrze wychodzi synowi przewijanie pieluchy. Duma mnie rozpiera. Przecież Michałkowi nie wróżono udanego rozwoju, a chłopak jest naprawdę kochany i bystry.

  

   Koszt zakupu laki to 79zł, więc jak na zabawkę z tyloma funkcjami, tak dobrze wykonaną, to jest niewiele. Wystarczy porównać z cenami lalek Baby Born. Zbliża się czerwiec, wraz z nim Dzień Dziecka a Agatka może być doskonałym prezentem dla dziewczynki. Lalka sprzedawana jest w różnych zestawach. Znalazłam nawet interaktywną Agatkę Swimming, którą można kąpać. My zdecydowaliśmy się na wersję – Małego Dzidziusia. Nie chciałam, żeby zabawka przypominająca niemowlę mówiła jak roczne dziecko. A ten model lalki doskonale naśladuje noworodka.

  

   Zakupu dokonałam u użytkownika „wnba” i mogę go polecić. Przesyłka doszła szybko. Pierwsza lalka słabo reagowała na zdejmowanie pampersa i bez problemu wymieniono zabawkę na drugą.

  
   Udało mi się też znaleźć ubranka dla lalki, które są szyte za niewielkie pieniądze na zamówienie. Nie opłaca się kupować materiału i szyć samodzielnie (materiał, zamki, sznurki, zaślepki, nici to w sumie duży koszt i wiele pracy). Michałek ma też dla Karola butelki ze znikającym mlekiem i sokiem, rożek i pościel. A mój przybrany Braciszek już dawno zrobił kołyskę, więc w święta Wielkanocne Michał i Olka będą mieli co robić.

   Kiedy chcę się „pozbyć” dziecka (tak, czasami mam ochotę odpocząć od własnego syna i wcale się nie wstydzę do tego przyznać), to pytam się czy chce poczytać lali. Michał kocha książki, więc się zawsze zgadza (he he he). I tak przegląda książeczki i po swojemu „cita” Karolowi a ja mam chwilę, żeby odpocząć od ciągłych próśb i namawiania do wspólnej zabawy. Nie jestem święta, czasami (bardzo dyplomatycznie) spławiam swoje dziecko – jeśli mogę użyć takiego określenia. Grunt, by się nie zorientował 🙂 Lepsze to, niż powiedzieć wprost: „mama zajenta”…