Bez kategorii

Ssanie

   Dziś Szymuś znów spróbuje oddychać bez respiratora. Świetnie sobie radzi z mało inwazyjnym oddychaniem, płuca są rozprężone, dlatego lekarze nie czekają dłużej z decyzją. Szymon odpoczął, teraz kolejna próba jego sił.

   Jeśli uda się odłączyć naszego synka od maszyny, czeka nas kolejne wyzwanie: jedzenie z butli. Wcześniakom zanika odruch ssania. Żołądek przyzwyczaił się też do sondy, co grozi refluksem. Wtedy potrzebna będzie rurka prowadząca do żołądka tzw. gastrostomia, żeby uniknąć zachłyśnięcia. „Oooooo nie! Żadnej więcej operacji”- pomyślałam. Najpierw zrobię co w mojej mocy. Oczywiście wypracowanie odruchu ssania to jeszcze nie wszystko. Ale jakoś jestem dobrej myśli, że karmienie butelką nam się uda. Szymon lubi zjeść, co widać na jego podbródku. Ha ha ha. Jestem pełna chęci do pracy, byle by tylko nie robili w moim dziecku więcej dziur. W końcu i do nas musi się słonko uśmiechnąć, prawda?

   Mam swoje patenty z czasów Michała. Miękki smoczek z butelki a w środku gazik z glukozą. Taki najzwyklejszy, kauczukowy walec skłonił starszego syna do samodzielnego jedzenia. A teraz mam jeszcze Panią Rehabilitantkę. Pokazała mi świetne ćwiczenia:

1. Pocieramy skórę nad brwiami ku stronie zewnętrznej, uciskamy pod płatkami nosa i w kącikach ust.

2. Dotykamy opuszkami palców „ślad łez”.

3. Opuszkami palców „ścieramy kotkowi mleko z pyszczka”, to jest górnej wargi dziecka.

4. Naciskamy policzki dziecka, robi się lekki dzióbek.

5. Naciskamy odpowiednie miejsca pod brodą, by pobudzić łykanie (dwoma palcami po obu stronach grdyki).

   Wczoraj Szymon „coś” zrozumiał, ale dziś ciągnął miarowo palca Pani Rehabilitantki ubranego w lateksową rękawiczkę.

  

  
   Pani masowała synowi policzki i dziąsła a Szymuś się rozochocił. Otworzył oczy na oścież (rzadko mam okazję delektować się tym widokiem). Rozglądał się, robił minki. No bardzo był zadowolony! I jęzorem mlaskał, prosząc o więcej.

 

   (Ta rurka z lewej to respirator, który dziś znów będzie odłączony. Z prawej jest sonda usuwająca treść z żołądka – wymóg podczas rozintubowania. Brzuszek musi być pusty, żeby nie doszło do zadławienia).

   No to poszłyśmy w swoich zapędach dalej. Wzięłam czarną komórkę i powoli machałam synowi przed oczami. Wodził wzrokiem!!! Ale najbardziej podobała mu się granatowa bluzka z białymi napisami, którą Rehabilitantka miała dziś na sobie. Wlepiał w nią oczy i wsłuchiwał się uważnie w niski głos swojej Pani od ćwiczeń. Dziecko pięknie reagowało, czułam euforię!!!

   Zamówiłam dziecku zabawkę do ćwiczeń. Kontrastowe kolory i kilka ciekawych uchwytów do ciągnięcia…

  

   Niemowlęta widzą na zasadzie jasne – ciemne, dlatego ta zawieszka jest idealna. Ma też metki do szarpania w miejscu grzywy. Można ją znaleźć wpisując do wyszukiwarki „zebra zawieszka”. Najlepszą ofertę dziś miała e-doris, od której zaczerpnęłam zdjęcie zabawki.

   Cały dzień jest jakiś szczęśliwy. Rano na korytarzu natknęłam się na Panią Ordynator. A właściwie dwie!!! Szymona odwiedziła Szefowa Lekarzy z naszej „bazy”. Bardzo mnie to wzruszyło. Nie zapomniała dodać, że jest tu nie pierwszy raz u naszego syna. Szymcia odwiedziła kiedyś również jego Pani Doktor prowadząca. A nie mówiłam, że nasz mały Chomik to pupilek? Ha ha ha. A tak poważniej…słowa o tym, że zżyli się z naszym dzieckiem nie mniej niż my, były szczere. Jestem tym oszołomiona i bardzo, bardzo wzruszona. Ech, kiedyś wyściskam Panią Ordynator i nie będę pytać o zgodę, he he. Jeszcze trochę…Gdzieś, daleko na horyzoncie, widać już metę naszych zmagań. Musimy tylko przepłynąć drugą połowę oceanu…

   Chomik waży 2900 i je 50 ml co dwie godziny. Przepukliny w pachwinach przestały więznąć. Boże kochany jakoś…powolutku…wszystko się układa. Oby nie zapeszyć…

***

4 thoughts on “Ssanie

  1. BoBo jest naprawde slodki…wiedzialam, ze wszystko sie uda i bedzie dobrze…wierze, ze dalej bedzie ok i do konca walki jest juz bliziutko…Szymon to dzielny chlopak i jest otoczony wspanialymi ludzmi, wiec nie moze byc inaczej…jest naprawde duzy i slodki i kochany i taki dzielny…maly Pysio…wierze, ze bedzie dobrze!!! musi byc!!! pozdrawiam

  2. Jaki śliczny i cudny chomiczek. Wiedziałam, że Szymuś da radę, od początku w niego wierzyłam!SILNY CHŁOP. Jeszcze Was w życiu zaskoczy!!!!! Buziaki

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *