1. Zaczęłam od zamówienia na portalu aukcyjnym. Wybrałam sosonowo-sklejkowy kuferek bez przegródek. Najpierw trzeba mieć w głowie plan, jak będzie wyglądała nasza praca. To ważne, bo doda nam pewności w działaniu i unikniemy kilku wpadek.
2. Papierem ściernym oszlifowałam nierówne powierzchnie.
3. Pomalowałam z zewnątrz białą farbą akrylową przy użyciu miękkiego, płaskiego pędzelka 20mm. Nakładałam tylko tyle farby, by przykryła sklejkę. Rozcierałam pigment tak długo, aż pędzel robił się suchy.
4. Wieczko pocieniowałam niemal suchą gąbeczką zanurzoną w różowej, pastelowo zielonej i szarej farbie. Powstały po zmieszaniu farby akrylowej z czerwienią, zielenią i czernią.
5. Polakierowałam pomalowane powierzchnie.
6. Z serwetki wycięłam motyw dziewczynki. Oderwałam dwa, niepotrzebne kawałki serwetki, pozostawiając tylko ten z nadrukiem. Zasada jest taka, że kładziemy nadruk i pędzlem umoczonym w kleju, przyklejamy rysunek ruchami od środka do zewnątrz. Taka metoda zostawia jednak zmarszczki. Ja zrobiłam inaczej. Kuferek polakierowałam. A gdy lakier nie był już mokry, ale nadal lepki, położyłam serwetkę. Równiutko ją wygładziłam, by przywarła do wieczka i polakierowałam z góry w celu utrwalenia. Nie ma ani jednej zmarszczki!
7. Do dołu kuferka, w podobny sposób przykleiłam motywy w paski. Musiałam w trzech miejscach łączyć, więc pilnowałam, by szlaczki odpowiednio się spotkały. W tym celu przycięłam serwetkę. Nadmiar papieru zawinęłam na rant i dno kuferka. Na rancie, szybkimi pociągnięciami pilnika, ścięłam zbędny nadmiar serwetki. Skrzyneczka ładnie wygląda po otwarciu.
8. Na wieczku, po zaschnięciu lakieru, poprawiłam cieniowanie, żeby było kompatybilne z obrazkiem.
9. Wycięłam odręcznie motyle z papieru w paski. Można też wydrukować szablon wpisując w wyszukiwarkę „motyl”, „grafika”. Ja złożyłam papier tak, by osią symetrii był tułów motylka. Wycięłam jedno skrzydło, a zrobiły się dwa po rozłożeniu serwetki. Tutaj dokonałam innowacji. Zostawiłam dwie, z trzech warstw papieru. Dzięki temu nadruk nie zlał się z plamistym tłem. Biała warstwa serwetki wyostrzyła wzór motyla. Przykleiłam klejem do decoupage, którym przeciągnęłam też i całe wieczko. To jest klej typu 3 w 1 (baza, klej, lakier).
10. Dodałam srebrne zdobienia srebrną farbką – reliefem. Wymyślałam je na bieżąco.
11. Polakierowałam całe pudełko.
12. Dodałam wstążeczkę. Dwa kawałki tasiemki zawiązałam razem na kokardę. Przycięłam końce wstążki pod skosem. Przykleiłam klejem na gorąco. Można też kropelką, albo wikolem. Nie wiem, czy klej do decoupage trwale przytwierdziłby kokardkę.
Jeszcze brakuje mi srebrnych diamencików. Mam tylko złote i czerwone. Uzupełnię nimi motyw motyli.
Pudełko gotowe.
***
Cudny jest ten kuferek!!! Podziwiam za talent! Bo jednak trzeba go mieć;) Przypominasz mi moją koleżankę, która przynosiła do pracy jakieś pyszności i zawsze mówiła:”ale to jest proste…wrzucasz tylko to i to , coś tam dokładasz, mieszasz i możesz tak lub tak…” hehe:D Ale dla mnie to jest magic po prostu! Ja to muszę mieć napisane co najpierw z czym pomieszać itd. A Ty też tak lekko piszesz o tym,co robisz i chyba też mówisz o swoich dziełach:”ale to jest proste”;)
Pozdrawiam i czekam na kolejne dzieła, może coś dla chłopców, bo ten już wpadł w oko mamie dziewczynki;) Chociaż ja bym się pokusiła licytować go dla mamy na urodziny;)
idealna mama z artystyczną duszą:)to piękne,że tacy ludzie jeszcze istnieją.to nieprawdopodobne-dwójka dzieci,przeprowadzka,rehabilitacja Szymonka,a Ty potrafisz takie cudeńka stworzyć…pewnie ta twórczość to dla Ciebie odskocznia od codzienności i odprężenie…zazdroszczę tego zorganizowania i talentu.pozdrawiam.Bloga odwiedzam codziennie,bo kibicuję Twoim Chłopcom.pozdrawiam:)
Żeby dopełnić wizerunku powiem, że dziś dobre kilka razy zdarzyło mi się powiedzieć do Michała „daj mi spokój”. Więc ideał upadł. Ha ha ha!
Kuferek prześliczny, zazdroszczę talentu i wyobraźni 🙂